Η στήλη επιστρέφει και σας φέρνει δύο ιστορικά στοιχεία που πιθανότατα δεν γνωρίζατε. Τα βρήκαμε στον Διαδικτυακό Ιστό και σας τα παρουσιάζουμε!

 

Τα smileys υπάρχουν από το 1981! :-)

Τα γνωστά σε όλους μας "Emoticons" (emotion + icon) ίσως να είχαν εμφανιστεί και εξαφανιστεί πολλές φορές μέσα στους αιώνες. Παρόλα αυτά, στις αρχές του 1980 επανήλθαν δυναμικά, για να εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο και σε κάθε τύπο γραπτής επικοινωνίας.

Όλα ξεκίνησαν στον ηλεκτρονικό πίνακα ανακοινώσεων (bulletin board) του πανεπιστημίου "Carnegie Mellon" στο Pittsburgh. Σε αυτή την πρώτη μορφή newsgroup, οι φοιτητές έκαναν συζητήσεις μη πραγματικού χρόνου, όπου ο καθένας έλεγε την άποψή του για τα διάφορα θέματα που απασχολούσαν τη σχολή τους και γενικά τον κόσμο.

Όταν κάποιος έκανε ένα αστείο ή μιλούσε σαρκαστικά, μερικοί από τους αναγνώστες του μηνύματος μπορεί να μην καταλάβαιναν ότι δεν το εννοούσε πραγματικά, με αποτέλεσμα να γράφουν ολόκληρα κείμενα κατακρίνοντας αυτή την άποψή του, η οποία τελικά θαβόταν παρεξηγημένη κάτω από τόνους άστοχων απαντήσεων.

Κάπου στο τέλος του 1981 ή στις αρχές του 1982, ένας καθηγητής του πανεπιστημίου με όνομα Scott E. Fahlman, πρότεινε μία νέα λύση.

Σε ένα post του στον πίνακα ανακοινώσεων εμφάνισε την ιδέα των smileys, λέγοντας πως όταν θέλουν να αστειευτούν ή να κάνουν κάποιο σαρκαστικό σχόλιο, μπορούν δίπλα από τη φράση να βάζουν μία χαρωπή φατσούλα φτιαγμένη από γράμματα του ASCII και να γέρνουν στο πλάι το κεφάλι τους για να τη δουν.

Αυτή η φατσούλα ήταν το γνωστό :-) . Στο ίδιο post πρότεινε και το λυπημένο πρόσωπο :-( για ένδειξη λύπης, θυμού ή απόγνωσης. Η ιδέα του έγινε άμεσα αποδεκτή από τους χρήστες της λίστας οι οποίοι την υιοθέτησαν και σε δραστηριότητες εκτός του bulletin board.

Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μια ραγδαία εξάπλωση αυτών των σημάτων, άλλοτε χωρίς μύτη, άλλοτε με τη γλώσσα έξω ή με τσιγάρο στο στόμα, δημιουργώντας μια τεράστια ποικιλία ψηφιακών προσώπων, περιορισμένα μόνο από τη φαντασία των χρηστών. Τώρα πια τα βλέπουμε και τα χρησιμοποιούμε παντού, σχεδόν σε όποιο μέσο περιλαμβάνει γραπτή επικοινωνία, καθώς παρέχουν μία ενδιαφέρουσα μορφή έκφρασης συναισθημάτων τα οποία πολλές φορές δε μπορούμε να εκφράσουμε με λέξεις.

Το πρώτο e-mail στάλθηκε το 1971! @

Μέσα στους αιώνες, έχουν επιτευχθεί πολλές καινοτομίες στον χώρο των τηλεπικοινωνιών. Από τις φρυκτωρίες έχουμε περάσει σε μεθόδους όπως ο τηλέγραφος και το τηλέφωνο, κάνοντας ευκολότερη την επικοινωνία με πρόσωπα που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από εμάς.

Το Internet σίγουρα έχει συνεισφέρει σημαντικά στο να "μικρύνουν" ακόμη περισσότερο οι αποστάσεις, φέρνοντας καθημερινά σε επαφή εκατομμύρια ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Ένας από τους πιο διαδεδομένους τρόπους επικοινωνίας on-line είναι το e-mail (electronic mail). Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο έχει τις ρίζες του πίσω στο APRANET, ένα πανεπιστημιακό δίκτυο στην Αμερική που αποτέλεσε τον πρόδρομο του Διαδικτύου.

Στα τέλη του 1971 ο μηχανικός υπολογιστών Ray S. Tomlinson, δούλευε στο πανεπιστήμιο Cambridge (Massachusetts), για την εταιρεία BBN (Bolt Beranek & Newman), η οποία είχε προσληφθεί από την Αμερικάνικη κυβέρνηση για να φτιάξει το APRANET. Εκείνο τον καιρό πειραματιζόταν με τα προγράμματα SENDMSG και READMAIL τα οποία λειτουργούσαν μόνο στον ίδιο υπολογιστή και πρακτικά το μόνο που έκαναν ήταν να προσθέτουν μηνύματα σε ένα τοπικό αρχείο. Έτσι όποιος καθόταν σε ένα μηχάνημα, μπορούσε να "στείλει" μηνύματα στους υπόλοιπους χρήστες, χρησιμοποιώντας το username τους σαν διεύθυνση, ενώ μπορούσε να διαβάσει και να σβήσει τα μηνύματα που απευθύνονταν στον ίδιο.

Ο Tomlinson είχε δουλέψει πιο παλιά σε ένα πρωτόκολλο ανταλλαγής αρχείων με το όνομα CPYNET. Με τη βοήθεια αυτού, οι χρήστες του ARPANET (περίπου 15 υπολογιστές ως τότε) μπορούσαν να ανταλλάζουν αρχεία. Με το συνδυασμό των προγραμμάτων SENDMSG/READMAIL και του πρωτοκόλλου CPYNET, κάνοντας τις κατάλληλες τροποποιήσεις ώστε να υπάρχει η δυνατότητα προσθήκης δεδομένων στο τέλος του αρχείου, πέτυχε αποστολή μηνυμάτων μεταξύ υπολογιστών που η μόνη τους σύνδεση ήταν μέσω του πανεπιστημιακού δικτύου.

Για τον καθορισμό των διευθύνσεων πλέον χρειαζόταν κάτι παραπάνω από ένα απλό username. Έτσι, διάλεξε το χαρακτήρα @ (at) για να χωρίσει το όνομα χρήστη από το όνομα υπολογιστή, ώστε να είναι εμφανές σε ποιο μηχάνημα πρέπει να καταλήξει το μήνυμα και σε ποιο χρήστη του μηχανήματος απευθυνόταν.

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πως το πρώτο e-mail ήταν τα πειραματικά μηνύματα που έστειλε ο εφευρέτης στον εαυτό του, μεταξύ δύο υπολογιστών μοντέλου PDP-10 που βρίσκονταν μεν στο ίδιο δωμάτιο, αλλά ήταν συνδεδεμένοι μόνο μέσω ARPANET. Ο ίδιος ο Tomlinson λέει πως δε θυμάται ακριβώς τι είχε γράψει όμως νομίζει πως ήταν κάτι σαν "QWERTYUIOP", δηλαδή η πρώτη σειρά του πληκτρολογίου γραφομηχανής, με κεφαλαία γράμματα (οι PDP-10 έγραφαν μόνο κεφαλαία). Αφού αντάλλαξε αρκετά μηνύματα σιγουρεύοντας πως το πρόγραμμα που είχε φτιάξει λειτουργούσε σωστά, έστειλε μήνυμα, μέσω e-mail, στους υπολογιστές των άλλων συναδέλφων του για να τους ενημερώσει σχετικά με τη νέα αυτή υπηρεσία και πως μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν.

Το 2002 ο Tomlinson δέχθηκε το πρώτο βραβείο "Κατόρθωμα Ζωής" που έδωσε ποτέ η Διεθνής Ακαδημία Ψηφιακών Τεχνών και Επιστημών, στα πλαίσια των πέμπτων Webby Awards. Το επίτευγμά του σίγουρα επηρέασε ριζικά την παγκόσμια κοινότητα, καθώς το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο είναι από τα πιο διαδεδομένα προγράμματα του Διαδικτύου.